Popiersie zostało umieszczone na kamiennej kolumnie o wysokości 3 m do podstawy popiersia. Pomnik stanowi punkt kulminacyjny/dominantę zaprojektowanego otoczenia utworzonego poprzez oparte na łukach miedziane przegrody. W nawiązujących do łuków przegród, łagodnych kształtach została zamknięta posadzka kamienna o ciepłym odcieniu, którą przecina betonowa wstęga. Wstęga umownie wyznacza granicę pomiędzy główną, najbardziej reprezentacyjną stroną kompozycji, frontalnie zwróconą do głównego traktu pieszego, a wnętrzem utworzonym w głębi założenia. Wnętrze posiada bardziej wyciszony charakter, zaprojektowana w nim ławka, otoczona przez zieleń, umieszczona jest naprzeciw tablicy informacyjnej. Tablica informacyjna zawiera notę biograficzną Gabriela Narutowicza opisującą jego dokonania zarówno jako polityka jak również inżyniera i profesora związanego z budownictwem wodnym i regulacją rzek. Druga ławka, od strony traktu pieszego, zwrócona jest w kierunku rozciągającego się za nim terenu zieleni. Otoczenie pomnika tworzy jego tło i jest z nim ściśle zintegrowane kompozycyjnie i materiałowo, dzięki czemu pomnik naturalnie wpisuje się w otaczającą przestrzeń.